Μυτιλήνη: Το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μόριας

{gallery alignment=left-float}eikonessmall/1.png{/gallery}

 

αναδημοσίευση από το σάιτ της

ομάδας ενάντια στα κέντρα κράτησης musaferat

 

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μόριας έχει κατασκευαστεί στον χώρο του παλιού στρατοπέδου Παραδέλλη το οποίο και παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στο αντίστοιχο του Προ.Πο. Αυτό βρίσκεται στον περιφερειακό δρόμο του χωριού της Μόριας, το οποίο βρίσκεται 6,5 χλμ ΒΔ της πόλης της Μυτιλήνης. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά τέτοια δομή που δημιουργείται στο νησί της Λέσβου, με παλαιότερες αυτές των παλιών φυλακών Λαγκάδας στις αρχές του ’00 αλλά και των αποθηκών της Παγανής που λειτούργησαν από το 2003 μέχρι και το Νοέμβριο του 2009. Τόσο στα ενδιάμεσα διαστήματα, που οι παραπάνω χώροι δε λειτουργούσαν, όσο και κατά τη λειτουργία τους, τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων του νησιού έρχονταν να συμπληρώσουν το παζλ των χώρων εγκλεισμού και υποτίμησης των μεταναστών που κατέφθαναν στο νησί της Λέσβου.

Για περισσότερες φωτογραφίες δείτε εδώ

Για το στρατόπεδο της Μόριας προβλέπεται η λειτουργία ενός Κέντρου Πρώτης Υποδοχής (ΚΕΠΥ) χωρητικότητας 180 ατόμων, και η δημιουργία Προαναχωρησιακού Κέντρου με την χωρητικότητά του να φτάνει σύμφωνα με πληροφορίες τα 800 άτομα. Το αρχικό κόστος για την κατασκευή και των δύο αυτών κέντρων ξεπερνάει τα 8.500.000€, ενώ ακόμα μεγαλύτερη σε τελικά ποσά είναι η βιομηχανία που στήνεται για την συντήρηση και τη λειτουργία του. Αρχικά, τα δύο κέντρα προβλεπόταν να ολοκληρωθούν τον Ιούνιο του 2014, κάτι που όμως δεν έχει ακόμα συμβεί, κυρίως λόγω κατασκευαστικών σφαλμάτων. Ωστόσο,  ένα μέρος του χώρου λειτουργεί ως κέντρο ταυτοποίησης.

Το στρατόπεδο ξεκίνησε την λειτουργία του το Σεπτέμβριο του 2013, αρχικά με τη χρήση 10 κοντείνερ για τις ανάγκες του κέντρου ταυτοποίησης, τα 7 από τα οποία χρησιμοποιούνταν για την κράτηση των μεταναστών και μεταναστριών που κατέφθαναν και τα υπόλοιπα 3 για τη στέγαση των διοικητικών υπηρεσιών του κέντρου. Η υποτιθέμενη χωρητικότητα των κοντέινερ ήταν για 14 άτομα έκαστο, ήτοι 98 άτομα στο σύνολο, κάτι που κατ’ επανάληψη δεν τηρούνταν με τα άτομα που συνήθως κρατούνταν σε αυτά να φτάνουν τα 120. Μετανάστες που πέρασαν από εκεί αλλά και διάφορες οργανώσεις που μπόρεσαν να εισέλθουν σε αυτό χαρακτηρίζουν τις συνθήκες κράτησης τουλάχιστον απαράδεκτες, με τα κοντέινερ να μην μπορούν να τους προστατέψουν από το κρύο και τη βροχή, και τις υδραυλικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις να παρουσιάζουν συνεχώς προβλήματα. Η σίτιση (από 3 διαφορετικές εταιρίες) πέρα από ανεπαρκής συχνά δημιουργούσε στους έγκλειστους γαστρεντερολογικά προβλήματα με αποτέλεσμα τον Ιανουάριο του 2014 οι μετανάστες να αρνηθούν να παραλάβουν το φαγητό που τους προσφερόταν ως μία πρώτη μορφή διαμαρτυρίας. Σημαντικό πρόβλημα προκύπτει και στον προαυλισμό των μεταναστών με τον χώρο που τους προσφέρεται να είναι ελάχιστος και χωρίς σκίαση ή προστασία από τη βροχή. Ιδιαίτερα δυσχερής είναι η κατάσταση και για τους ασυνόδευτους ανήλικους μετανάστες που καταφθάνουν καθώς η κράτησή τους στο κέντρο ξεπερνάει κατά πολύ το χρόνο για την ταυτοποίηση τους (υπάρχουν περιπτώσεις ανηλίκων που κρατήθηκαν πάνω από ένα μήνα). Αποτέλεσμα αυτής της συνθήκης είναι πολλοί ανήλικοι να φτάνουν στο σημείο να δηλώνουν ενήλικες, για να μπορέσουν να αποφύγουν την συνεχιζόμενη κράτησή τους, χάνοντας έτσι τις όποιες ασφαλιστικές δικλείδες προβλέπονται από το νόμο για αυτούς. Τον Ιούλιο του 2014 μάλιστα, ανήλικος μετανάστης αυτοτραυματίστηκε σοβαρά, μην αντέχοντας τη συνθήκη στην οποία βρισκόταν.

Το καλοκαίρι του 2014 λόγω των αυξημένων ροών που έφθαναν στο νησί, οι δυνατότητες του κέντρου ξεπεράστηκαν, με τις αστυνομικές και λιμενικές αρχές να προστρέχουν στη χρήση τους Κέντρου Φιλοξενίας Μεταναστών στις εγκαταστάσεις του πρώην ΠΙΚΠΑ που λειτουργούσε κυρίως από εθελοντικές οργανώσεις, για την προσωρινή εναπόθεση των μεταναστών που έφθαναν, μέχρι την τελική μεταφορά τους για ταυτοποίηση στο κέντρο της Μόριας. Παράλληλα σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις είχαμε την μεταφορά μεταναστών  με πολεμικές φρεγάτες σε κέντρα της βόρειας ελλάδας για να λάβει μέρος εκεί η διαδικασία της ταυτοποίησης. Η πρακτική αυτή οδήγησε σε κορεσμό τις εγκαταστάσεις του ΠΙΚΠΑ, προκαλώντας τις αντιδράσεις των οργανώσεων που λειτουργούσαν τον χώρο, οι οποίες και προσέτρεξαν στην βοήθεια της δημοτικής αρχής για την επίλυση του προβλήματος. Εν τέλει αυτό οδήγησε  στην προσωρινή κράτηση των μεταναστών στο λιμάνι επαναφέροντας, μερικώς, το ζήτημα της κράτησης των μεταναστών στο κέντρο της πόλης. Για να αποφευχθούν οι διαμαρτυρίες από διάφορες πλευρές της κοινωνίας της Μυτιλήνης, συχνά ανταγωνιστικές μεταξύ τους, οι αστυνομικές αρχές του νησιού  έχουν προσφύγει στην προσωρινή χρήση της μία πτέρυγας του μελλοντικού προαναχωρησιακού κέντρου για την κράτηση των μεταναστών που καταφθάνουν.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η λειτουργία των 2 κέντρων (ΚΕΠΥ, Προαναχωρησιακού) προβλέπεται για τις αρχές του 2015, κάτι που όμως προς το παρόν δεν φαντάζει εφικτό.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

{gallery alignment=left-float}afiseslarge/allwn/notia_ellio.jpg{/gallery} 

 

αναδημοσίευση απο

kinimatorama

 

Σάββατο 28 Φλεβάρη 11:00 πμ

Κεντρική Πλατεία Ελληνικού

(Λεωφόρος Ιασωνίδου,πρόσβαση με ΜΕΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ)

 

Πορεία προς το κέντρο κράτησης του Ελληνικού

Για την Φυλακή που υπάρχει στην γειτονιά μας

 

 

 

Στο Ελληνικό, κοντά στις εγκαταστάσεις του παλιού ανατολικού αερολιμένα, βρίσκεται ένα από τα πολλά κέντρα “φιλοξενίας” μεταναστών που υπάρχουν στην Ελλάδα. Tα κέντρα αυτά είναι στην πραγματικότητα φυλακές, όπου οι μετανάστες στοιβάζονται και αναγκάζονται να επιβιώνουν με περιορισμένη ή και καθόλου ιατρική φροντίδα, δίχως στοιχειώδη υγιεινή, με ελάχιστο ή και καθόλου προαυλισμό και χωρίς επικοινωνία με τους δικούς τους.

Η ύπαρξη του κέντρου κράτησης στην γειτονία μας δεν είναι γνωστή στους περισσότερους κατοίκους. Ελάχιστοι μαθαίνουν γι αυτό, μόνο όταν κατά καιρούς έρχονται στην επιφάνεια ακραία περιστατικά όπως αυτό του 2011, που έφυγε από τη ζωή ο άτυχος κρατούμενος Μπάμπερ Χαν. Ο μετανάστης αυτός εγκαταλείφθηκε άρρωστος και δεν διακομίστηκε σε νοσοκομείο έως ότου κατέληξε. Στη συνέχεια 8 συγκρατούμενοι του, που εξεγέρθηκαν για τον άδικο θάνατό του οδηγηθήκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου με βαριές κατηγορίες! Σήμερα κρατούνται εκεί γύρω στις 80 γυναίκες όλων των ηλικιών, συχνά μαζί με τα ανήλικα παιδιά τους, ανάμεσα τους πολλές με προβλήματα υγείας.

Ευρωπαϊκή και Ελληνική μεταναστευτική πολιτική

Η Ευρώπη τσακίζει κυριολεκτικά ολόκληρες χώρες, είτε λεηλατώντας τις οικονομικά , είτε με την συμμετοχή της σε πολέμους συμφερόντων του κεφαλαίου. Αφού λοιπόν αναγκάζει τους κάτοικους των χωρών αυτών να ξεριζωθούν, μετατρέπεται η ίδια σε ένα τεράστιο φρούριο για να “προστατευθεί ” από τα θύματα που εκείνη δημιουργεί!

Την μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακολουθεί και η Ελλάδα με την ίδια βαρβαρότητα. Με την διαφορά όμως, πως η Ελλάδα χρησιμοποιείται επίσης σαν νεκρή ζώνη ανάμεσα στην Ευρώπη και Ασία/Αφρική, εγκλωβίζοντας όλους τους μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν στην υπόλοιπη Ευρώπη(συνθήκες Δουβλίνου).

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα βλέπουμε καθημερινά. Νεκροί μετανάστες στο Αιγαίο και το Ιόνιο, βασανισμοί στα αστυνομικά τμήματα, απόπειρες αυτοκτονίας και νεκροί από την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στα κέντρα “φιλοξενίας”.

Στρατόπεδα συγκέντρωσης – Αναγκαστική “φιλοξενία”

Στα κέντρα αυτά, το κράτος καταδικάζει χιλιάδες μετανάστριες/ες, παιδιά, αρρώστους, και θύματα βασανιστηρίων σε φυλάκιση έως και για 18 μήνες. Το «αδίκημα» που έχουν διαπράξει είναι απλά ότι είναι μετανάστες. Κάτοικοι χωρών που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση (Συρία, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν), ή κάτοικοι Αφρικανικών χωρών που μαστίζονται από φτώχεια και εξαθλίωση. Έτσι μετά τον εφιάλτη του πολέμου και το μαρτύριο της φτώχιας και του ξεριζωμού σειρά έχει γι αυτούς η τιμωρία της φυλακής.

Όταν αποφυλακιστούν τελικά, μετά το πέρας του 18μηνου (το οποίο συχνά καταπατάται και βλέπουμε μετανάστες ξεχασμένους στα κελιά), το έντυπο απέλασης που τους δίνεται, δεν τους παρέχει νόμιμη δυνατότητα ταξιδιού προς τη χωρά που αποτελεί τον τελικό προορισμό τους, όπου συχνά έχουν συγγενείς που διαμένουν νόμιμα. Έτσι δεν έχουν τρόπο ούτε να φύγουν, ούτε όμως και να μείνουν. Το αδιέξοδο γίνεται μεγαλύτερο καθώς οι χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση δεν έχουν πρεσβείες στην Ελλάδα, οπότε οι μετανάστες μένουν εντελώς αβοήθητοι. Εγκλωβίζονται εδώ σε ένα καθεστώς φόβου, όντας «παράνομοι», και αφού δεν έχουν την δυνατότητα να εργαστούν νόμιμα πέφτουν συχνά θύματα της μαφίας (ξένης και εγχώριας).

Εμείς ως αλληλέγγυοι από τη γειτονιά δεν κλείνουμε τα μάτια σε αυτήν την κατάσταση. Δημιουργήσαμε ομάδες επαφής, επισκεφτήκαμε τις κρατούμενες, διαπιστώσαμε τις άθλιες συνθήκες κράτησης τους, τις ανάγκες τους και την αγωνία τους για ελευθερία. Ξαφνικά μας απαγορεύθηκε η επαφή με τις κρατούμενες με πρόσχημα γραφειοκρατικά κωλύματα, όμως διεκδικήσαμε και καταφέραμε να έχουμε ξανά ελεύθερη επικοινωνία μαζί τους.

Ζητάμε αποφυλάκιση όλων των μεταναστών χωρίς έγγραφα, τόσο από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όσο και από τα αστυνομικά τμήματα. Νομιμοποιητικά έγγραφα για όσους θέλουν να φύγουν και άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες. Άμεση απελευθέρωση και παύση των συλλήψεων για μητέρες, ανήλικους και υπερήλικες, ελεύθερη πρόσβαση ιατρικών και νομικών φορέων, καθώς και αλληλέγγυων στα κέντρα κράτησης για όσο παραμένουν ανοιχτά.

Κανένα κέντρο κράτησης, ούτε ανοιχτό ούτε κλειστό.

Ο καπιταλισμός και οι κοινωνικές ανισότητες διώχνουν τους ανθρώπους από τον τόπο τους

Κανένας άνθρωπος λαθραίος

Σάββατο 28 Φλεβάρη 11:00 πμ

Κεντρική Πλατεία Ελληνικού

Πορεία προς το κέντρο κράτησης του Ελληνικού

Αλληλέγγυες/οι από τα Νότια

 

 

Βόλος: Συλλογική αποτίμηση της μοναχικής εξέγερσης και της ντροπιαστικής δίκης των μεταναστων της Αμυγδαλέζας

{gallery alignment=left-float}afiseslarge/allwn/volos_2.jpg{/gallery}

 

αναδημοσίευση από

indymedia.athens.org

 

Σάββατο 28/2 στην αρχιτεκτονική στις 7.00 μ.μ

με τους no lager Αθήνας
και το legal team της δίκης
από το τροχήλατο

αόρατοι όταν πνίγονται
όταν δουλεύουν
όταν εξεγείρονται
όταν δικάζονται

 

 

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Αμυγδαλεζα 15/2

{gallery alignment=left-float}Photos/amygdaleza/lA.jpg{/gallery}

 

Την Κυριακή, 15 Φεβρουαρίου 2015, 100 περίπου σύντροφοι και συντρόφισσες του ανταγωνιστικού κινήματος βρεθήκαμε ξανά στην Αμυγδαλέζα, σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο κράτησης μεταναστών.

Η αυτοκτονία του κρατούμενου Μοχάμεντ Ναντίμ στις 13 Φεβρουαρίου και η γενική αναστάτωση και οργή που ακολούθησαν μας οδήγησαν πάλι εκεί, δίπλα τους. Οι πολυάριθμοι κρατούμενοι μετανάστες της πτέρυγας με την οποία είχαμε οπτική επαφή μας υποδέχθηκαν με θέρμη, ενθουσιασμό και αγωνία, φωνάζοντας συνθήματα καθόλη τη διάρκεια της παρεμβασης (περίπου 45 λεπτά).

Αντίθετα, ψυχρή και αμήχανη ήταν η υποδοχή των ανθρωποφυλάκων, φρουρών του στρατοπέδου, καθώς και των υπολοίπων αστυνομικών δυνάμεων που στάλθηκαν να μας τσεκάρουν από κοντά και να μας υπενθυμίσουν το πρόσωπο του κράτους για τους μετανάστες και όσους στέκονται δίπλα τους. Το πρόσωπο που προσπάθησαν να διασκευάσουν αυτές τις μέρες υπουργοί και βουλευτίνες της κυβέρνησης, με επισκέψεις, εξαγγελίες για κλείσιμο ή μετατροπή των κέντρων σε «κέντρα φιλοξενίας» και δηλώσεις συμπαράστασης.

Αυτού του είδους η «αλληλεγγύη» δεν μας ξεγελάει· ξέρουμε καλά ότι η απελπισία δεν πολεμιέται με ανέξοδους βερμπαλισμούς και αντικρουόμενες μεταξύ τους διακηρύξεις· ξέρουμε καλά ότι η ελπίδα δεν είναι λέξη κενή, παιχνιδάκι σε προεκλογικά σποτάκια. Και ξέρουμε επίσης ότι οι κρατούμενοι μετανάστες δεν είναι αναξιοπαθούντες, ούτε αθύρματα των νέων διαχειριστών των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας.

Έχει λοιπόν και το ανταγωνιστικό κίνημα συνέχεια· όχι μόνο το κράτος και το κεφάλαιο μέσω της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ.

Είμαστε και θα είμαστε εδώ, δίπλα στους μετανάστες κρατούμενους στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και ενάντια στις σχέσεις και τους θεσμούς που τα παράγουν ως διαρκή δυνατότητα, είτε με φιλανθρωπικό είτε με αυταρχικό πρόσωπο ή προσωπείο.

Είμαστε και θα είμαστε αλληλέγγυες, σταθερά δίπλα στους αόρατους αυτού του κόσμου, ανταγωνιστικά στο κυρίαρχο, ενάντια στην ευκαιριακή ευσπλαχνία, στην απολίτικη φιλανθρωπία που άγεται και φέρεται κατά το δοκούν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

συνέλευση No Lager

Αθήνα 24/2/2015

{gallery alignment=left-float}Photos/amygdaleza/b.jpg{/gallery}
{gallery alignment=left-float}Photos/amygdaleza/i.jpg{/gallery}

Πάτρα: πορεία ενάντια στα στρατόπεδα συγκεντρωσης 28/2

{gallery alignment=left-float}afiseslarge/allwn/afisa-poreias-28-2s.jpg{/gallery}

 

αναδημοσίευση από το blog του

αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ

 

πορεία ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

το Σάββατο 28 Φλεβάρη στις 12.00 στο παράρτημα.

Καλεί η αντιφασιστική συνεννόηση 65.

 

 

{gallery alignment=left-float}afiseslarge/allwn/ska.jpg{/gallery}

 

αφίσα αλληλεγγύης στους φυλακισμένους μετανάστες από το antifa ska και στήριξης της πορείας της 28-02 ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που καλεί η ΑΣ65.

Αυτοτραυματισμος κρατουμενου μεταναστη στην Αμυγδαλεζα

{gallery alignment=left-float}eikonessmall/state_of_exception.jpg{/gallery}

 

 

 

Ακόμα ένας κρατούμενος μετανάστης αυτοτραυματίστηκε στην Αμυγδαλέζα το μεσημέρι της Κυριακης 22/2/2015. Τον πρόλαβαν πριν πεθάνει και τον πήρε ασθενοφόρο.

Θα υπάρξει περαιτέρω ενημέρωση συντομα.