{youtube}warEpWy1Fi4{/youtube}

Την Κυριακή, 15 Φεβρουαρίου 2015, 100 περίπου σύντροφοι και συντρόφισσες του ανταγωνιστικού κινήματος βρεθήκαμε ξανά στην Αμυγδαλέζα, σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο κράτησης μεταναστών.

Η αυτοκτονία του κρατούμενου Μοχάμεντ Ναντίμ στις 13 Φεβρουαρίου και η γενική αναστάτωση και οργή που ακολούθησαν μας οδήγησαν πάλι εκεί, δίπλα τους. Οι πολυάριθμοι κρατούμενοι μετανάστες της πτέρυγας με την οποία είχαμε οπτική επαφή μας υποδέχθηκαν με θέρμη, ενθουσιασμό και αγωνία, φωνάζοντας συνθήματα  καθόλη τη διάρκεια της παρεμβασης (περίπου 45 λεπτά).

Αντίθετα, ψυχρή και αμήχανη ήταν η υποδοχή των ανθρωποφυλάκων, φρουρών του στρατοπέδου, καθώς και των υπολοίπων αστυνομικών δυνάμεων που στάλθηκαν να μας τσεκάρουν από κοντά και να μας υπενθυμίσουν το πρόσωπο του κράτους για τους μετανάστες και όσους στέκονται δίπλα τους. Το πρόσωπο που προσπάθησαν να διασκευάσουν αυτές τις μέρες υπουργοί και βουλευτίνες της κυβέρνησης, με επισκέψεις, εξαγγελίες για κλείσιμο ή μετατροπή των κέντρων σε «κέντρα φιλοξενίας» και δηλώσεις συμπαράστασης.

Αυτού του είδους η «αλληλεγγύη» δεν μας ξεγελάει· ξέρουμε καλά ότι η απελπισία δεν πολεμιέται με ανέξοδους βερμπαλισμούς και αντικρουόμενες μεταξύ τους διακηρύξεις· ξέρουμε καλά ότι η ελπίδα δεν είναι λέξη κενή, παιχνιδάκι σε προεκλογικά σποτάκια. Και ξέρουμε επίσης ότι οι κρατούμενοι μετανάστες δεν είναι αναξιοπαθούντες, ούτε αθύρματα των νέων διαχειριστών των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας.

Έχει λοιπόν και το ανταγωνιστικό κίνημα συνέχεια· όχι μόνο το κράτος και το κεφάλαιο μέσω της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ.

Είμαστε και θα είμαστε εδώ, δίπλα στους μετανάστες κρατούμενους στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και ενάντια στις σχέσεις και τους θεσμούς που τα παράγουν ως διαρκή δυνατότητα, είτε με φιλανθρωπικό είτε με αυταρχικό πρόσωπο ή προσωπείο.

Είμαστε και θα είμαστε αλληλέγγυες, σταθερά δίπλα στους αόρατους αυτού του κόσμου, ανταγωνιστικά στο κυρίαρχο, ενάντια στην ευκαιριακή ευσπλαχνία, στην απολίτικη φιλανθρωπία που άγεται και φέρεται κατά το δοκούν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

συνέλευση No Lager

Αθήνα 24/2/2015

{gallery alignment=left-float}afiseslarge/allwn/notia_ellio.jpg{/gallery} 

αναδημοσίευση απο

kinimatorama

Σάββατο 28 Φλεβάρη 11:00 πμ

Κεντρική Πλατεία Ελληνικού

(Λεωφόρος Ιασωνίδου,πρόσβαση με ΜΕΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ)

Πορεία προς το κέντρο κράτησης του Ελληνικού

Για την Φυλακή που υπάρχει στην γειτονιά μας

Στο Ελληνικό, κοντά στις εγκαταστάσεις του παλιού ανατολικού αερολιμένα, βρίσκεται ένα από τα πολλά κέντρα “φιλοξενίας” μεταναστών που υπάρχουν στην Ελλάδα. Tα κέντρα αυτά είναι στην πραγματικότητα φυλακές, όπου οι μετανάστες στοιβάζονται και αναγκάζονται να επιβιώνουν με περιορισμένη ή και καθόλου ιατρική φροντίδα, δίχως στοιχειώδη υγιεινή, με ελάχιστο ή και καθόλου προαυλισμό και χωρίς επικοινωνία με τους δικούς τους.

Η ύπαρξη του κέντρου κράτησης στην γειτονία μας δεν είναι γνωστή στους περισσότερους κατοίκους. Ελάχιστοι μαθαίνουν γι αυτό, μόνο όταν κατά καιρούς έρχονται στην επιφάνεια ακραία περιστατικά όπως αυτό του 2011, που έφυγε από τη ζωή ο άτυχος κρατούμενος Μπάμπερ Χαν. Ο μετανάστης αυτός εγκαταλείφθηκε άρρωστος και δεν διακομίστηκε σε νοσοκομείο έως ότου κατέληξε. Στη συνέχεια 8 συγκρατούμενοι του, που εξεγέρθηκαν για τον άδικο θάνατό του οδηγηθήκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου με βαριές κατηγορίες! Σήμερα κρατούνται εκεί γύρω στις 80 γυναίκες όλων των ηλικιών, συχνά μαζί με τα ανήλικα παιδιά τους, ανάμεσα τους πολλές με προβλήματα υγείας.

Ευρωπαϊκή και Ελληνική μεταναστευτική πολιτική

Η Ευρώπη τσακίζει κυριολεκτικά ολόκληρες χώρες, είτε λεηλατώντας τις οικονομικά , είτε με την συμμετοχή της σε πολέμους συμφερόντων του κεφαλαίου. Αφού λοιπόν αναγκάζει τους κάτοικους των χωρών αυτών να ξεριζωθούν, μετατρέπεται η ίδια σε ένα τεράστιο φρούριο για να “προστατευθεί ” από τα θύματα που εκείνη δημιουργεί!

Την μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακολουθεί και η Ελλάδα με την ίδια βαρβαρότητα. Με την διαφορά όμως, πως η Ελλάδα χρησιμοποιείται επίσης σαν νεκρή ζώνη ανάμεσα στην Ευρώπη και Ασία/Αφρική, εγκλωβίζοντας όλους τους μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν στην υπόλοιπη Ευρώπη(συνθήκες Δουβλίνου).

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα βλέπουμε καθημερινά. Νεκροί μετανάστες στο Αιγαίο και το Ιόνιο, βασανισμοί στα αστυνομικά τμήματα, απόπειρες αυτοκτονίας και νεκροί από την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στα κέντρα “φιλοξενίας”.

Στρατόπεδα συγκέντρωσης – Αναγκαστική “φιλοξενία”

Στα κέντρα αυτά, το κράτος καταδικάζει χιλιάδες μετανάστριες/ες, παιδιά, αρρώστους, και θύματα βασανιστηρίων σε φυλάκιση έως και για 18 μήνες. Το «αδίκημα» που έχουν διαπράξει είναι απλά ότι είναι μετανάστες. Κάτοικοι χωρών που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση (Συρία, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν), ή κάτοικοι Αφρικανικών χωρών που μαστίζονται από φτώχεια και εξαθλίωση. Έτσι μετά τον εφιάλτη του πολέμου και το μαρτύριο της φτώχιας και του ξεριζωμού σειρά έχει γι αυτούς η τιμωρία της φυλακής.

Όταν αποφυλακιστούν τελικά, μετά το πέρας του 18μηνου (το οποίο συχνά καταπατάται και βλέπουμε μετανάστες ξεχασμένους στα κελιά), το έντυπο απέλασης που τους δίνεται, δεν τους παρέχει νόμιμη δυνατότητα ταξιδιού προς τη χωρά που αποτελεί τον τελικό προορισμό τους, όπου συχνά έχουν συγγενείς που διαμένουν νόμιμα. Έτσι δεν έχουν τρόπο ούτε να φύγουν, ούτε όμως και να μείνουν. Το αδιέξοδο γίνεται μεγαλύτερο καθώς οι χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση δεν έχουν πρεσβείες στην Ελλάδα, οπότε οι μετανάστες μένουν εντελώς αβοήθητοι. Εγκλωβίζονται εδώ σε ένα καθεστώς φόβου, όντας «παράνομοι», και αφού δεν έχουν την δυνατότητα να εργαστούν νόμιμα πέφτουν συχνά θύματα της μαφίας (ξένης και εγχώριας).

Εμείς ως αλληλέγγυοι από τη γειτονιά δεν κλείνουμε τα μάτια σε αυτήν την κατάσταση. Δημιουργήσαμε ομάδες επαφής, επισκεφτήκαμε τις κρατούμενες, διαπιστώσαμε τις άθλιες συνθήκες κράτησης τους, τις ανάγκες τους και την αγωνία τους για ελευθερία. Ξαφνικά μας απαγορεύθηκε η επαφή με τις κρατούμενες με πρόσχημα γραφειοκρατικά κωλύματα, όμως διεκδικήσαμε και καταφέραμε να έχουμε ξανά ελεύθερη επικοινωνία μαζί τους.

Ζητάμε αποφυλάκιση όλων των μεταναστών χωρίς έγγραφα, τόσο από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όσο και από τα αστυνομικά τμήματα. Νομιμοποιητικά έγγραφα για όσους θέλουν να φύγουν και άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες. Άμεση απελευθέρωση και παύση των συλλήψεων για μητέρες, ανήλικους και υπερήλικες, ελεύθερη πρόσβαση ιατρικών και νομικών φορέων, καθώς και αλληλέγγυων στα κέντρα κράτησης για όσο παραμένουν ανοιχτά.

Κανένα κέντρο κράτησης, ούτε ανοιχτό ούτε κλειστό.

Ο καπιταλισμός και οι κοινωνικές ανισότητες διώχνουν τους ανθρώπους από τον τόπο τους

Κανένας άνθρωπος λαθραίος

Σάββατο 28 Φλεβάρη 11:00 πμ

Κεντρική Πλατεία Ελληνικού

Πορεία προς το κέντρο κράτησης του Ελληνικού

Αλληλέγγυες/οι από τα Νότια

{gallery alignment=left-float}afiseslarge/allwn/volos_2.jpg{/gallery}

αναδημοσίευση από

indymedia.athens.org

Σάββατο 28/2 στην αρχιτεκτονική στις 7.00 μ.μ

με τους no lager Αθήνας
και το legal team της δίκης
από το τροχήλατο

αόρατοι όταν πνίγονται
όταν δουλεύουν
όταν εξεγείρονται
όταν δικάζονται

{gallery alignment=left-float}Photos/amygdaleza/lA.jpg{/gallery}

Την Κυριακή, 15 Φεβρουαρίου 2015, 100 περίπου σύντροφοι και συντρόφισσες του ανταγωνιστικού κινήματος βρεθήκαμε ξανά στην Αμυγδαλέζα, σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο κράτησης μεταναστών.

Η αυτοκτονία του κρατούμενου Μοχάμεντ Ναντίμ στις 13 Φεβρουαρίου και η γενική αναστάτωση και οργή που ακολούθησαν μας οδήγησαν πάλι εκεί, δίπλα τους. Οι πολυάριθμοι κρατούμενοι μετανάστες της πτέρυγας με την οποία είχαμε οπτική επαφή μας υποδέχθηκαν με θέρμη, ενθουσιασμό και αγωνία, φωνάζοντας συνθήματα καθόλη τη διάρκεια της παρεμβασης (περίπου 45 λεπτά).

Αντίθετα, ψυχρή και αμήχανη ήταν η υποδοχή των ανθρωποφυλάκων, φρουρών του στρατοπέδου, καθώς και των υπολοίπων αστυνομικών δυνάμεων που στάλθηκαν να μας τσεκάρουν από κοντά και να μας υπενθυμίσουν το πρόσωπο του κράτους για τους μετανάστες και όσους στέκονται δίπλα τους. Το πρόσωπο που προσπάθησαν να διασκευάσουν αυτές τις μέρες υπουργοί και βουλευτίνες της κυβέρνησης, με επισκέψεις, εξαγγελίες για κλείσιμο ή μετατροπή των κέντρων σε «κέντρα φιλοξενίας» και δηλώσεις συμπαράστασης.

Αυτού του είδους η «αλληλεγγύη» δεν μας ξεγελάει· ξέρουμε καλά ότι η απελπισία δεν πολεμιέται με ανέξοδους βερμπαλισμούς και αντικρουόμενες μεταξύ τους διακηρύξεις· ξέρουμε καλά ότι η ελπίδα δεν είναι λέξη κενή, παιχνιδάκι σε προεκλογικά σποτάκια. Και ξέρουμε επίσης ότι οι κρατούμενοι μετανάστες δεν είναι αναξιοπαθούντες, ούτε αθύρματα των νέων διαχειριστών των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας.

Έχει λοιπόν και το ανταγωνιστικό κίνημα συνέχεια· όχι μόνο το κράτος και το κεφάλαιο μέσω της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ.

Είμαστε και θα είμαστε εδώ, δίπλα στους μετανάστες κρατούμενους στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και ενάντια στις σχέσεις και τους θεσμούς που τα παράγουν ως διαρκή δυνατότητα, είτε με φιλανθρωπικό είτε με αυταρχικό πρόσωπο ή προσωπείο.

Είμαστε και θα είμαστε αλληλέγγυες, σταθερά δίπλα στους αόρατους αυτού του κόσμου, ανταγωνιστικά στο κυρίαρχο, ενάντια στην ευκαιριακή ευσπλαχνία, στην απολίτικη φιλανθρωπία που άγεται και φέρεται κατά το δοκούν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

συνέλευση No Lager

Αθήνα 24/2/2015

{gallery alignment=left-float}Photos/amygdaleza/b.jpg{/gallery}
{gallery alignment=left-float}Photos/amygdaleza/i.jpg{/gallery}

{gallery alignment=left-float}afiseslarge/allwn/afisa-poreias-28-2s.jpg{/gallery}

αναδημοσίευση από το blog του

αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ

πορεία ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

το Σάββατο 28 Φλεβάρη στις 12.00 στο παράρτημα.

Καλεί η αντιφασιστική συνεννόηση 65.

{gallery alignment=left-float}afiseslarge/allwn/ska.jpg{/gallery}

αφίσα αλληλεγγύης στους φυλακισμένους μετανάστες από το antifa ska και στήριξης της πορείας της 28-02 ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που καλεί η ΑΣ65.

{gallery alignment=left-float}eikonessmall/state_of_exception.jpg{/gallery}

Ακόμα ένας κρατούμενος μετανάστης αυτοτραυματίστηκε στην Αμυγδαλέζα το μεσημέρι της Κυριακης 22/2/2015. Τον πρόλαβαν πριν πεθάνει και τον πήρε ασθενοφόρο.

Θα υπάρξει περαιτέρω ενημέρωση συντομα.